info@kasko.nl
Delen op facebook
Aanmelden nieuwsbrief

Karin Netten schrijft derde column

| Kasko speelt tijdens het Stadsfestival (3 tot en met 6 september) de eigentijdse muziektheatervoorstelling op locatie ‘Ik Vertrek’. In vijf columns vertellen enkele cast- en crewleden van ‘Ik Vertrek’ hoe de voorstelling is ontstaan, hoe zij het stuk vanuit hun discipline hebben benaderd en het eindresultaat zien in de context van vandaag de dag.

In de derde column van deze reeks is Karin Netten aan het woord. Karin Netten is naast regisseur ook artistiek coördinator bij Kameroperahuis. Ze is afgestudeerd aan de Regie Opleiding van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Karin wil ontroerende, tragikomische muziektheatervoorstellingen maken, waarin ieders talent tot bloei komt en waarmee ze een breed publiek enthousiasmeert en kennis laat maken met deze prachtige kunstvorm. 

De muzikale repetities van Ik Vertrek zijn begonnen en mijn telefoon gaat; de bariton ligt in het ziekenhuis. Hij is niet in levensgevaar, maar zal niet op tijd op de been zijn om mee te kunnen spelen. “Wat erg voor je! Heel veel sterkte en we gaan op zoek naar iemand anders.” Ik probeer rustig en vooral niet egocentrisch te klinken. Zijn gezondheid staat uiteraard voorop. Ik hang op en bel in paniek Lucas (de componist): “Het is vreselijk, we moeten op zoek naar een nieuwe bariton!”. Het punt is dat deze nieuwe man niet alleen fantastisch moet kunnen zingen, maar hij moet ook kunnen acteren en een goede match zijn met Bauwien, de vrouwelijke hoofdrol. Daarbij is het zomervakantie en de Nederlandstalige baritons liggen niet voor het oprapen. We stellen een lijstje op van onze favoriete kandidaten en ik ga bellen, mailen en appen.

Enthousiast over de voorstelling praten is geen probleem. Ik Vertrek is namelijk een zeer actuele, nieuw geschreven en nieuw gecomponeerde opera. De jonge makers van Kameroperahuis, waaronder ik, hebben vanuit een gezamenlijke fascinatie rondom de verlangens en valkuilen om zelfvoorzienend te leven, een concept geschreven. Van hieruit is de schrijfster aan de slag gegaan en heeft de componist de tekst op muziek gezet. Alles staat op papier en de muziek begint goed te klinken. Het is nu mijn taak om samen met de cast hier een voorstelling mee te maken. Maar dan moeten we wel compleet zijn!

Gelukkig blijkt bariton Martijn Sanders, na wat schuiven in zijn agenda, mee te kunnen doen. Er valt een last van mijn schouders. We spreken af in een hotellobby in Vianen om kennis te maken en de partituur door te nemen. Tussen alle zakenmannen in lezen we samen, soms iets te luid en enthousiast, het stuk en maak ik hem deelgenoot van mijn gedachten. We hebben er zin in!

 

Deel